Samothrace Island
Ammouliani Island – Islets of Drenia
Limnos Island
There are few things that are so exciting and so liberating, as the time you are travelling your own course is. And it may be the only thing that as many times as you repeat it, it will always be the same exciting. I was watching the engraved sea and the temporary passageway that the propeller was creating...
Οι βοριάδες που λυσομανούσαν σ’ ολόκληρο το Αιγαίο για τρεις συνεχόμενες μέρες κόπασαν, αφήνοντας στο διάβα τους μια γλυκιά αποθαλασσιά, μόνιμο σύντροφο για 35 περίπου ναυτικά μίλια. Είχαμε ανοιχτεί για τα καλά στο πέλαγος, όταν ο ήλιος άρχισε να γέρνει στην πρύμνη μας, κατεβαίνοντας πλάι από την επιβλητική φιγούρα του Άθω.
Αλλάζαμε κάθε λίγο στο τιμόνι, προσπαθώντας να συγκρατήσουμε λίγη από τη μαγεία του βαμμένου με πορφυρά χρώματα ορίζοντα. Έκατσα στο μπροστινό κάθισμα, με την πλάτη στην πλώρη και έβγαλα τη νιτσεράδα μου. Άναψα ένα τσιγάρο, με τα μάτια μου να ατενίζουν αφηρημένα τη θάλασσα, μάλλον μπερδεμένα από την απεριόριστη ελευθερία. Δεν αναζητούσα κάτι συγκεκριμένο, και με τη σκέψη μου να ταξιδεύει χωρίς περιορισμούς. αναλογιζόμουν πόσες φορές έχουμε ταξιδέψει πάνω σ' αυτήν τη συγκεκριμένη πορεία, Κι όμως, δεν χάνεται τίποτα από τη μαγεία της πρώτης φοράς. Ελάχιστα πράγματα είναι τόσο συναρπαστικά και τόσο λυτρωτικά, όσο η στιγμή που ταξιδεύεις τη χαραγμένη σου πορεία, και ίσως είναι το μόνο πράγμα που όσες φορές κι αν επαναληφθεί, είναι το ίδιο συναρπαστικό, Παρατηρούσα τη χαραγμένη θάλασσα και τον προσωρινό διάδρομο που άνοιγε η προπέλα, ενώ λίγα μέτρα πιο πίσω τα επερχόμενα κύματα φρόντιζαν να εξαφανίζουν γρήγορα κάθε ίχνος που άφηνε το πέρασμά μας.
Μια απέραντη κατακόκκινη λίμνη απλωνόταν τώρα στην πλώρη μας. ενώ στο βάθος άρχισαν να διακρίνονται καθαρά πια τα σπίτια της Μύρινας με τα πρώτα φώτα να αρχίζουν να ανάβουν, φωτίζοντας το μεγάλο λιμάνι, Περνώντας κοντά από τον επιβλητικό βράχο, στην κορυφή του οποίου δεσπόζει το παλιό κάστρο, μπαίναμε σιγά σιγά στον μεγάλο όρμο και κατευθυνθήκαμε προς το παλιό λιμανάκι που βρίσκεται στη βορινή πλευρά του, πλάι από την μεγάλη αμμουδιά. Περάσαμε προσεκτικά τη στενή είσοδο του και τρυπώσαμε στη μοναδική θέση που υπήρχε, ανάμεσα στις πολύχρωμες ψαρόβαρκες.
Η συζήτηση είχε ανάψει για τα καλά και τα ποτηράκια διαδέχονταν το ένα το άλλο, ώσπου μας εγκατέλειψαν οι δυνάμεις μας και αποσυρθήκαμε για ύπνο.
Αξιοθέατα
- Το βυζαντινό κάστρο στη Μύρινα, με απεριόριστη θέα προς την ενδοχώρα και το πέλαγος, καθώς και τα ελεύθερα ελάφια που ζουν μέσα και γύρω από το κάστρο.
- Το Αρχαιολογικό και λαογραφικό μουσείο, καθώς και η Μητρόπολη της Αγ. Τριάδος.
- Τα ερείπια της αρχαίας Ηφαίστειας και το ιερό των Καβείρων στις βόρειες ακτές του νησιού.
- Ο προϊστορικός οικισμός της Πολιόχνης, της αρχαιότερης ίσως πόλης του Αιγαίου, κοντό στο λιμανάκι του χωριού Καμίνια.
- Οι Παχιές Αμμούδες, μεγάλοι αμμόλοφοι που καταλήγουν στη θάλασσα, πρωτόγνωρο θέαμα για τα δεδομένα του Αιγαίου
- Οι μικροί καταρράκτες του Κατσάΐτη.
- Οι μοναδικής ομορφιάς σχηματισμοί των βράχων, στο Φαναράκι.
- Η εκκλησία της Παναγίας της Κακαβιώτισσας. χτισμένη μέσα στο κοίλωμα των βράχων.
Από εδώ, διακρίνεται καθαρά η μικρή πόλη της Μύρινας που απλώνεται πίσω από τον μεγάλο βράχο του κάστρου, ο οποίος τη χωρίζει σε δυο γιαλούς: Τον Ρωμέικο. που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά, και τον Τούρκικο στα νότια. Ο Ρωμέικος γιαλός, όπου πρωτοεγκαταστάθηκαν οι πλούσιες οικογένειες του νησιού, είναι μια μεγάλη αμμουδιά, από τις ομορφότερες του νησιού. Ο παραλιακός δρόμος που τρέχει κατά μήκος της, με τα μαγαζάκια στη σειρά και τα παλιά αρχοντόσπιτα, συγκεντρώνει τον περισσότερο κόσμο. Το απογευματάκι, όταν ο ήλιος πλησιάζει προς τη δύση του, είναι η καλύτερη ώρα να επισκεφθούμε τον Ρωμέικο γιαλό και να απολαύσουμε το υπέροχο ηλιοβασίλεμα και αν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, την κορυφή του Άθω, που βρίσκεται 34 ν.μ. δυτικότερα.
Στον Τούρκικο γιαλό, βρίσκεται το λιμάνι όπου πιάνουν τα καράβια, αλλά και το παλιό λιμανάκι στη βορινή πλευρά του, δίπλα στη μεγάλη αμμουδιά.
Περπατώντας προς την ανατολική πλευρά του κάστρου, η θέα προς το πέλαγος είναι μαγευτική. Κοιτώντας προς το νοτιά. στην κορυφή του νότιου κάβου του Τούρκικου γιαλού, δεσπόζει η εκκλησία του Αγ. Νικολάου, ενώ λίγο πιο κάτω διακρίνονται καθαρά οι νησίδες Διαβάτες και στο βάθος ο Αγ. Ευστράτιος στα 19 ν.μ. Ψάχνοντας για αρκετή ώρα μέσα στο κάστρο, ξετρυπώσαμε τελικά τα διάσημα πλέον ελάφια, που ήταν κρυμμένα κατά ομάδες, μέσα στα χόρτα κάτω από την πυκνή σκιά των δέντρων. Μόνιμοι κάτοικοι του κάστρου εδώ και πολλά χρόνια, αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του και ένα από τα ομορφότερα «αξιοθέατα» της Μύρινας.
Η Μύρινα, η πρωτεύουσα του νησιού εδώ και πολλά χρόνια, είναι το λιμάνι που συνδέει τη Λήμνο με την υπόλοιπη Ελλάδα. Εδώ βρίσκονται και οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού, που φτάνουν τις 6.000 ψυχές.
Η Λήμνος, με έκταση 475 τ.χλμ. είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του Αιγαίου, με έντονα δαντελωτή ακτογραμμή που σε πολλά σημεία της σχηματίζει μεγάλους όρμους και φυσικά λιμανάκια προστατευμένα από τους βοριάδες. Διαθέτει πολλές παραλίες, μικρές και μεγάλες απλωτές αμμουδιές, κοσμοπολίτικες ή ερημικές ακτές, ικανές να ικανοποιήσουν κάθε επιθυμία μας. Αποβάλλοντας σιγά σιγά το στίγμα που τη συνόδευε για πολλά χρόνια, ως ένα μεγάλο ξερονήσι και τόπο δυσμενούς μετάθεσης για τους φαντάρους, δέχεται κάθε καλοκαίρι χιλιάδες επισκέπτες και παρά την τουριστική ανάπτυξή της, διατηρεί στο ακέραιο τη δική της ξεχωριστή και ιδιαίτερη φυσιογνωμία της. Διάσημη πλέον για τα κρασιά της, το μέλι και το πασίγνωστο «καλαθάκι» της, προσφέρει στον επισκέπτη ντόπιες λιχουδιές, ενώ φημίζεται και για το φρέσκο ψάρι που ακόμα φέρνουν οι ψαράδες στο μικρό λιμανάκι από τους πλούσιους γύρω ψαρότοπους.
Επικίνδυνα σημεία, υπάρχουν αρκετά στη Λήμνο και χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή.
- Στη δυτική πλευρά, αποφύγετε να περάσετε ανάμεσα από τις νησίδες Διαβάτες, ενώ λίγο πιο κάτω, στο βορινό άκρο του όρμου Πλατύ (Β39-51-20 Α25-03-16) υπάρχει ένας μικρός σκόπελος που εξέχει λίγα μόλις εκατοστά από την επιφάνεια της θάλασσας και περιβάλλεται από επικίνδυνους υφάλους.
- Στη νότια πλευρά, υπάρχει μια πολύ επικίνδυνη ξέρα λίγα μέτρα πριν από το Πατέλι ενώ χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή αν κινείστε στα αβαθή μέσα στον κόλπο του Μούδρου. Στο δυτικό άκρο του κόλπου, περάστε ανοιχτά από τη νησίδα Κουμπί, γιατί η μέσα πλευρά της είναι γεμάτη με σκοπέλους.
- Στη βόρεια πλευρά του νησιού, η ευρύτερη περιοχή του Αγ. Ερμολάου είναι διάσπαρτη με ξέρες, ενώ μέσα στο λιμανάκι του Κότσινα τα νερά είναι πολύ ρηχά προσεγγίστε μόνο στην προβλήτα που κόβει τον Γρέγο.
- Σε γενικές γραμμές, η ανατολική πλευρά της Λήμνου, αν και αρχικά τρομάζει με τα ρηχά νερά της, δεν παρουσιάζει κάποιο επικίνδυνο σημείο εφόσον πλέουμε λίγο ανοιχτά από τις ακτές.
ΔΥΤΙΚΕΣ ΑΚΤΕΣ
Ολόκληρη η δυτική ακτογραμμή της Λήμνου. βραχώδης και απόκρημνη στο με-γαλύτερο μέρος της. είναι διάσπαρτη με μικρές και μεγάλες αμμουδιές. Εκτείνεται σε μια απόσταση 10 ναυτικών μιλίων, από τον κάβο Τηγάνι νότια έως τον κάβο Μούρτζεφλο βόρεια, και φιλοξενεί μερικές από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού.
Στο νοτιότερο όρμο της δυτικής πλευράς, βρίσκεται η διάσημη αμμουδιά Πλατύ, που συγκεντρώνει πολύ κόσμο μιας και βρίσκεται πολύ κοντά στη Μύρινα. Με αρκετά δέντρα κατά μήκος της ακτής, όμορφα ενοικιαζόμενα δωμάτια και ταβερνάκια που σερβίρουν φρέσκο ψάρι, αποτελεί πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στη νότια πλευρά του όρμου, υπάρχει ένα πολύ μικρό λιμανάκι που είναι ασφυκτικά γεμάτο με μικρές βάρκες. Μπορούμε όμως να δέσουμε με ασφάλεια στο ντοκάκι που βρίσκεται στην είσοδο του ή ακόμα και κοντά στην αμμουδιά, αφού ολόκληρος ο όρμος παρέχει πολύ καλή προστασία από τους βοριάδες. Πλέοντος με κατεύθυνση βόρεια, στον επόμενο όρμο που συναντάμε βρίσκεται το λιμάνι της Μύρινας με το επιβλητικό κάστρο της στην κορυφή του λόφου. Καβατζάροντας τον μικρό κάβο του κάστρου, μπαίνουμε στον μεγάλο κόλπο που φιλοξενεί δυο πανέμορφες και μεγάλες αμμουδιές με πεντακάθαρα νερά. Τον Ρωμέικο γιαλό, με τα ταβερνάκια και τις καφετέριες στη σειρά, και τα Ρηχά Νερά βορειότερα. Στις παραλίες αυτές, συνωστίζεται πολύς κόσμος αφού μπορεί να φτάσει κανείς εύκολα περπατώντας λίγα λεπτά από το λιμάνι. Στη βορινή πλευρά του μεγάλου κόλπου, βρίσκεται ένα πολύ μικρό λιμανάκι με ρηχά νερά, μέσα στο οποίο καταλήγει μια φαρδιά τσιμεντένια γλίστρα. Ο χώρος του όμως είναι περιορισμένος και δύσκολα θα χωρέσει έστω και ένα μικρό σκάφος.
Καβατζάροντας το ακρωτήριο Πέτασσος, μπαίνουμε στον πιο μεγάλο και ανοιχτό όρμο της δυτικής πλευράς του νησιού. Εδώ βρίσκονται δυο πολύ μεγάλες παραλίες: Ο Αυλώνας νοτιότερα και ο Αη Γιάννης λίγο πιο πάνω. Στην ακτή του Aη Γιάννη, υπάρχει ένα πολύ όμορφο και καλοσχηματισμένο λιμανάκι που φιλοξενεί τις βάρκες των ντόπιων αλλά και τα σκάφη των καλοκαιρινών επισκεπτών. Είναι ένας μικρός φυσικός ορμίσκος στρωμένος με ψιλή αμμουδιά, που προστατεύεται από έναν μεγάλο βράχο στο βορινό άκρο του και από μια τσιμεντένια προβλήτα λίγων μέτρων στο νότιο άκρο του. Πολύ ήσυχος τόπος, με δυο ταβερνάκια λίγο πιο πέρα από το λιμανάκι και αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Μπορούμε βέβαια να διανυκτερεύσουμε μέσα στο φουσκωτό, απολαμβάνοντας το εξαιρετικό ηλιοβασίλεμα, χρειάζεται όμως προσοχή όταν γυρίζει ο βοριάς σε μαΐστρο. Ανεβαίνοντας προς τον Μούρτζεφλο, υπάρχουν αρκετές ακόμα μικρές και ερημικές παραλίες, με εξέχουσα την αμμουδιά του Μορασσίτι. που βρίσκεται μέσα σ' έναν μικρό κάβο, δυο μίλια περίπου πριν τον βορειοδυτικό φάρο.
ΟΙ ΒΟΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΑΚΤΕΣ
Με το σούρουπο, επιστρέψαμε για διανυκτέρευση στο λιμανάκι του An Γιάννη και δέσαμε πλάι στις μικρές βάρκες. Βγάλαμε τις καρέκλες και το τραπεζάκι στο τσιμεντένιο ντοκάκι. όπου απολαύσαμε το βραδινό μας φαγητό, συνοδευόμενο με το υπέροχο λημνιό κρασί. Ήμασταν αρκετά κουρασμένοι και δεν αργήσαμε να αποσυρθούμε κάτω από την πλωριά τέντα.
Νωρίς το πρωί, μας ξύπνησαν οι ομιλίες των ψαράδων που με τις βαρκούλες τους έμπαιναν στο λιμανάκι. Μαζευτήκαμε γύρω από τις λεκάνες με τα παραγάδια τους και χαζεύαμε την ψαριά τους, που δεν ήταν όμως καλή. «Χρόνο με το χρόνο είναι εμφανής η μείωση των αλιευμάτων» μας είπαν, δείχνοντας αρκετά απογοητευμένοι. Αφού ήπιαμε παρέα το πρωινό μας καφεδάκι, τους χαιρετήσαμε και βάλαμε πλώρη για τον κάβο Μούρτζεφλο.
Στη δυτική πλευρά του Μπουρνιά, συναντούμε την μεγάλη αμμουδιά του Αγ. Ερμολάου με το μικρό λιμανάκι στο τέλος της. Η προσέγγισή μας είναι πολύ προσεκτική, γιστί ολόκληρη η περιοχή είναι γεμάτη με αβαθή και επικίνδυνες ξέρες. Στον μυχό του κόλπου του Μπουρνιά, βρίσκεται ο Κότσινας, ένα παλιό και εγκατελειμμένο ψαροχώρι, με δυο ταβερνάκια στην προκυμαία. Διαθέτει ασφαλές λιμανάκι. που το καλοκαίρι παρουσιάζει αρκετή κίνηση. Καθήσαμε στο ταβερνάκι «Μουράγιο» που παίζει όμορφη μουσική, για ουζάκι και λίγη ξεκούραση, απολαμβάνοντας τη γαλήνη αυτού του τόπου. Λίγο πιο πάνω. στην ανατολική πλευρά του κόλπου Μπουρνιά, συναντούμε τον όρμο Τηγάνι. Εδώ βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Ηφαίστειας, η οποία ήταν η πρωτεύουσα του νησιού μέχρι τον 12ο αιώνα, Λίγα μέτρα πιο πέρα από τον βορινό κάβο του όρμου Τηγάνι, πάνω στην απόκρημνη ακτή, συναντάμε το ιερό των Καβείρων, όπου τελούνταν τα περίφημα Καβείρια μυστήρια.
Πολύ σύντομα φτάσαμε στο βορειοανατολικότερο άκρο του νησιού. Μια στενή λωρίδα στεριάς, καταλήγει στο ακρωτήριο Πλάκα όπου βρίσκεται ο επιβλητικός ομώνυμος φάρος. Στη δυτική πλευρά της μικρής αυτής χερσονήσου, βρίσκεται το λιμανάκι του χωριού που είναι χτισμένο δυο χιλιόμετρα προς την ενδοχώρα. Καβατζάροντας το ακρωτήρι, με τα βουνά της Ίμβρου να διακρίνονται καθαρά στον ορίζοντα, αρχίσαμε να κατεβαίνουμε τις ανατολικές ακτές του νησιού.
Αν εξαιρέσουμε τη μικρή στάση που κάναμε στο μικρό λιμανάκι του χωριού Καμίνια. για να επισκεφθούμε τα ερείπια της Πολιόχνης, του αρχαιότερου ίσως οικισμού της Ευρώπης, περιπλεύσαμε αρκετά σύντομα τις ανατολικές ακτές της Λήμνου, που είναι γεμάτη με αχανείς αμμουδιές οι οποίες δεν προσφέρονται για τον δικό μας τρόπο διακοπών με σκάφος.
Ανεφοδιασμός
- Για ανεφοδιασμο σε καύσιμα και πάγο, προτιμήστε τη Μύρινα, όπου οι βενζινάδες διαθέτουν πλέον 300λιτρα δοχεία για τη μεταφορά καυσίμων (Τηλ. 22540- 25100). Αν βρίσκεστε στο λιμάνι του Μούδρου, υπάρχει η δυνατότητα ανεφοδιασμού σε πάγο, για καύσιμα όμως πρέπει να διαθέτετε μπετόνια και να περπατήσετε έως το πλησιέστερο πρατήριο που βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο, σε απόσταση πεντακοσίων περίπου μέτρων.
ΝΟΤΙΕΣ ΑΚΤΕΣ
Με τον ήλιο να γέρνει προς τη δύση του, μπαίναμε στον κόλπο του Μούδρου, ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια του Αιγαίου, με πλούσια ιστορία. Περνώντας ανάμεσα από τους σηματοδότες που κατευθύνουν τα σκάφη, προστατεύοντάς τα από τα αβαθή, μπαίναμε σιγά σιγά στη στενή είσοδο του δεύτερου λιμανιού της Λήμνου, που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του ομώνυμου όρμου. Είναι ένα αρκετά μεγάλο και όμορφο λιμάνι, απόλυτα ασφαλές σε όλους τους καιρούς, με εξαιρετική ησυχία. Ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες, εύκολα θα βρούμε κάποια θέση για να δέσουμε. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο πολλές ψαρόβαρκες, που βγαίνουν καθημερινά για ψάρεμα. Μπροστά στο λιμάνι βρίσκεται μια παιδική χαρά, πίσω από την οποία τα δυο ταβερνάκια αναλαμβάνουν να ικανοποιήσουν τις γαστρονομικές μας επιθυμίες, σ' ένα πολύ φιλικό και ήσυχο περιβάλλον.
Το λιμανάκι του Μούδρου επιλέξαμε ως ορμητήριο για τις περιπλανήσεις μας στις νότιες ακτές του νησιού, οι οποίες παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Οι μεγάλοι όρμοι με τις υπέροχες αμμουδιές και τα φυσικά λιμανάκια, όπου μπορούμε άφοβα να διανυκτερεύσουμε, υπόσχονται απολαυστικές στιγμές.
Νωρίς το πρωί, μετά το απαραίτητο καφεδάκι, επισκεφθήκαμε δυο από τις ομορφότερες παραλίες της Λήμνου, που βρίσκονται μέσα στην ευρύτερη περιοχή του κόλπου του Μούδρου. Το Φαναράκι, που βρίσκεται ακριβώς μετά το ακρωτήριο Σογράδα, μια μικρή αμμουδιά που συγκεντρώνει πολύ κόσμο, και τη Χαβούλη, που βρίσκεται πριν το ακρωτήριο Μαλαθριό και είναι μια πανέμορφη απλωτή αμμουδιά με υπέροχα νερά.
Φουντάραμε πλάι στα βράχια της νότιας πλευράς του όρμου Χαβούλη και απολαμβάναμε το μαγευτικό τοπίο, όταν διακρίναμε πως ερχόταν προς το μέρος μας ένα φουσκωτό με γκρίζα πλωριό τέντα. Όταν μας πλησίασε αρκετά, διαπιστώσαμε πως ήταν το φουσκωτό του Λιμενικού. Μας πλεύρισε, και μετά τον απαραίτητο έλεγχο από τους δυο λιμενικούς που επέβαιναν στο φουσκωτό, πιάσαμε την κουβέντα για λίγα λεπτά, αρκετά όμως για να διαπιστώσουμε με μεγάλη μας ευχαρίστηση την άριστη συμπεριφορά τους. Ευγενικά, τηρώντας πολύ καλά τις ισορροπίες μεταξύ εξουσίας και ανθρώπινης συμπεριφοράς, μας ενημέρωσαν πως περιπολούν κάθε μέρα το νησί, ενώ από τη σύντομη συνομιλία μας ήταν φανερό πως γνώριζαν πολύ καλά το σκάφος τους και τις δυνατότητές του. Δεν θυμάμαι να έχω ξανασυναντήσει τόσο καλά καταρτισμένους λιμενικούς, που μάλιστα γνώριζαν από θάλασσα και διατηρούσαν, σε αντίθεση με αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε, σε πολύ καλή κατάσταση το σκάφος τους. Παράδείγμα προς μίμηση για τους συναδέλφους τους και τιμή για το Λιμενικό Σώμα που έχει στις τάξεις του τέτοιους ανθρώπους.
Μετά από αυτή την απρόσμενη, αλλά αισιόδοξη συνάντηση, κατευθυνθήκαμε προς τη νησίδα Κουμπί, το δυτικό άκρο του κόλπου του Μούδρου. Περάσαμε ανοιχτά, λόγω των πολυάριθμων υφάλων που υπάρχουν απάτη μέσα μεριά, και μετά από σύντομη διαδρομή πλησιάσαμε α ένα καράβι που, τσακισμένο στις βραχώδεις ακτές από τη μανία του νοτιά, αποτελεί πλέον αξιοθέατο στο διάβα των θαλασσινών.
Καβαντζάραμε το ακρωτήριο Σταυρός, και μπήκαμε αργά και διερευνητικά στον όρμο του Κοντιά. Στην αρχή του όρμου και στην ανατολική του πλευρά, βρίσκεται η πιο όμορφη ίσως παραλία της Λήμνου. Τα Κόκκινα, όπως ονομάζεται η χρυσαφένια αμμουδιά, όπου καταλήγουν τα επιβλητικά κοκκινωπά βράχια που πέφτουν κατακόρυφα στην ακτή. Παρά τον μικρό κυματισμό, δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στον πειρασμό της μαγευτικής αυτής παραλίας και χωρίς δεύτερη σκέψη, φουντάραμε την άγκυρα. Περάσαμε αρκετές ώρες, κολυμπώντας στα υπέροχα νερά, παρατηρώντας τους όμορφους σχηματισμούς των απότομων βράχων.
Προχωρώντας μέσα στον όρμο, συναντάμε αρκετές και μεγάλες αμμουδιές, τα νερά όμως βαθμιαία χάνουν τη διαύγεια τους. Στο μυχό του όρμου Κοντιά, βρίσκεται το Διαπόρι, φυσικό λιμανάκι ασφαλές στους βοριάδες. Απέναντι από το Διαπόρι, στη δυτική πλευρά του όρμου Κοντιά βρίσκεται το ομώνυμο λιμανάκι, που είναι ασφυκτικά γεμάτο με τις βάρκες των ντόπιων. Αφήνοντας πίσω μας τον όρμο του Αγ. Παύλου, μέσα στον οποίο βρίσκονται αρκετές αμμουδιές, κατευθυνόμαστε στη μικρή χερσόνησο του Ασηρόκαβου. Στην ανατολική του πλευρά βρίσκεται το Πατέλι, το επίνειο του χωριού Θάνος. Είναι ένα μικρό και συμπαθητικό λιμανάκι, που τελευταία έχει επεκταθεί και αποτελεί πλέον ένα πολύ ασφαλές καταφύγιο. Ιδανικό για διανυκτέρευση, όταν κινούμαστε στις γύρω αμμουδιές. Στη δυτική πλευρά του Ασηρόκαβου, συναντούμε την υπέροχη αμμουδιά του Θάνου με πολύ καθαρά και πολύ ρηχά νερά. Καβαντζάροντας τον νοτιοδυτικό κάβο της Λήμνου, το ακρωτήριο Τηγάνι, ολοκληρώνοντας τον περίπλου του νησιού, μπήκαμε σιγά σιγά στον όρμο Πλατύ, όπου είχαμε προγραμματίσει να περάσουμε την τελευταία μας νύχτα.
Με το πρώτο χάραμα και με πολύ ευχάριστες αναμνήσεις να μας συνοδεύουν, ιδιαίτερα από τους καλωσυνάτους Λημνιούς αλλά και από τους ντόπιους ψαράδες που πάντοτε μας διευκόλυναν για να βρούμε μια θέση, σε όποιο λιμανάκι κι αν βρεθήκαμε, αφήναμε στην πρύμνη μας την Λήμνο ...καθώς η πλώρη μας άρχισε ήδη να ψάχνει για νέους προορισμούς...
Ναυτικές πληροφορίες
- Η έναρξη των μελτεμιών τους καλοκαιρινούς μήνες, σηματοδοτείται από την ξαφνική εμφάνιση των βορειοανατολικών ανέμων, που φτάνουν ή και ξεπερνούν τα 7 μποφόρ, και διαρκούν χωρίς σταματημό για μια ή δυο εβδομάδες. Στη συνέχεια η ένταση και η διάρκεια τους είναι πιο προβλέψιμες, φρεσκάροντας όσο ανεβαίνει ο ήλιος στον ορίζοντα, σπάνια όμως ξεπερνούν τα 5 με 6 μποφόρ και διαρκούν συνήθως για μια μόνο μέρα. Λίγο μετά το μεσημέρι, φτάνουν στη μέγιστη τιμή τους. οπότε και γυρίζουν σε καθαρή τραμουντάνα για να γίνουν σιγά σιγά βορειοδυτικοί, οπότε και σπάζουν εντελώς το απόγευμα, αφήνοντας τη θάλασσα να γαληνέψει. Αυτός ο κύκλος συμβαίνει καθημερινά, οπότε είναι σχεδόν βέβαιο πως νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα θα έχουμε καλές θάλασσες. Κάποιες φορές όμως, που το μελτέμι δεν γυρίζει σε μαΐστρο, ο καιρός κρατάει και το βράδυ, για να συνεχίσει σφοδρότερος την επόμενη μέρα. Πρέπει να γνωρίζουμε πως ακόμη και τα 5 μποφόρ είναι πολύ δύσκολος καιρός και θα μας ταλαιπωρήσει αρκετά, γιατί τα δυνατά ρεύματα που επικρατούν γύρω από τη θαλάσσια περιοχή της Λήμνου, έχουν πάντα αντίθετη κατεύθυνση με τους τοπικούς ανέμους, δημιουργώντας ακανόνιστα κύματα που δύσκολα ταξιδεύονται.
- Στο βορινό άκρο της εισόδου στο λιμάνι της Μύρινας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη η κατασκευή ενός λιμενοβραχίονα μήκους περίπου τριακοσίων μέτρων, που θα παρέχει απόλυτη προστασία και από τους δυτικούς ανέμους. Έχουν ξεκινήσει να πέφτουν τα πρώτα μπλόκια, ο αριθμός των οποίων αναμένεται να ξεπεράσει τις 10.000. Προς το παρόν χρειάζεται προσοχή κατά την προσέγγισή μας. αφού κάποια μπλόκια φτάνουν ως την επιφάνεια της θάλασσας, η περιοχή όμως σηματοδοτείται επαρκώς.
- Μέσα στον κόλπο της Μύρινας και ακριβώς απέναντι από εκεί που πιάνει το καράβι της γραμμής, υπάρχει αρκετά μεγάλη γλίστρα. ικανή για την καθέλκυση και μεγάλων σκαφών.
- Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι δυτικές και οι νότιες ακτές της Λήμνου, όπου βρίσκονται και οι ομορφότερες παραλίες. Τα Κόκκινα και η Χαβούλη είναι αμμουδιές που θα μαγέψουν και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.
- Ο περίπλους του νησιού φτάνει τα 105 ν.μ., γι' αυτό χρειάζεται καλός προγραμματισμός όσον αφορά τους τόπους που θα χρησιμοποιήσουμε ως ορμητήρια. Το λιμανάκι του Μούδρου και το Πατέλι (Β39-50-33 Α25-05-22) για ακόμη περισσότερη ησυχία, είναι ιδανικά για διανυκτέρευση όταν κινούμαστε στις νότιες ακτές. Στις δυτικές ακτές, προτιμήστε τον όρμο Πλατύ ή το λιμανάκι του Αη Γιάννη (Β39-55-50 Α25-03-93), το οποίο προσβάλλεται μόνο από δυτικούς ανέμους. Στις βόρειες ακτές προτιμήστε το λιμανάκι του Κότσινα. ενώ αν θελήσετε να διανυκτερεύσετε στην ανατολική πλευρά του νησιού, η βορινή πλευρά του Κέρος είναι η καλύτερη επιλογή.
Λιμεναρχείο: 22.225
Δήμος Μύρινας: 22.208
Αστυνομία: 22.200
Κέντρο Υγείας: 22.222 και 23.333
Ενοικιάσεις αυτοκινήτων: 23.280 και 24.476
Σταθμός Ταξί: 23.033 και 23.043
...keep Ribbing!
