Πάτμος
Λέβιθα
Πάτμος
Λέβιθα
Λειψοί
Πριν το σούρουπο, μπαίναμε στον μεγάλο όρμο της νότιας πλευράς των Λειψών. Δεν κατευθυνθήκαμε όμως στην ανατολική του πλευρά όπου βρίσκεται το λιμάνι, αλλά στρέψαμε την πλώρη μας στη δυτική πλευρά του όρμου.
Πλησιάσαμε σιγά σιγά στο μικρό ντοκάκι που βρίσκεται μπροστά στην εκκλησιά του Χριστού, όπου και περάσαμε το βράδυ μας. Το δροσερό αεράκι που φυσά σχεδόν πάντοτε σ΄αυτό εδώ το σημείο, εξαφανίζοντας κάθε ίχνος υγρασίας, μας οδήγησε να κατεβάσουμε τις τέντες ώστε να έχουμε άμεση επαφή με τον καθαρό έναστρο ουρανό. Συντροφιά με τα όμορφα τραγούδια που έπαιζε το ράδιο, ρουφώντας που και που μερικές γουλιές από το παγωμένο μας ουζάκι, νανουριζόμασταν από τον ήχο της θάλασσας και το ελαφρύ λίκνισμα του φουσκωτού. Ήταν τόσο όμορφα στο απόμερο αυτό ντοκάκι, που κανένας μας δεν ήθελε να κοιμηθεί. Η ώρα είχε προχωρήσει αρκετά, ενώ εμείς επιμέναμε να κρατάμε τα μάτια μας ανοιχτά, προσπαθώντας να παρατείνουμε όσο ήταν δυνατό την υπέροχη αυτή βραδιά.
Στο λιμάνι
ο επόμενο πρωινό, αποφασίσαμε να περπατήσουμε ως το λιμάνι. Πήραμε τον χωματόδρομο που ξεκινά από την εκκλησιά του Χριστού, και προχωρώντας παραλιακά βγήκαμε, σε λιγότερο από είκοσι λεπτά, στα πρώτα σπίτια του λιμανιού.
Είχαμε αρκετά χρόνια να επισκεφθούμε τους Λειψούς, και μας έκανε πολύ καλή εντύπωση η όμορφη και πολύ προσεκτική ανάπτυξή του. Έχουν χτιστεί πολλά καινούργια σπίτια, που ακολουθούν πιστά την τοπική αρχιτεκτονική, ενώ τα παραλιακά ταβερνάκια που βρίσκονται στη σειρά κατά μήκος του λιμανιού, δίνουν ένα ξεχωριστό χρώμα στο νησί. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως κάθε χρόνο αυξάνεται ο αριθμός των επισκεπτών που έρχονται στους Λειψούς.
Φτάνοντας στην μεγάλη προβλήτα, που χωρίζει ουσιαστικά το λιμάνι σε δυο μέρη, καθίσαμε για ένα καφεδάκι στον παλιό παραδοσιακό καφενέ που βρίσκεται στο ξεκίνημά της. Από εδώ και πέρα απλώνεται το μεγάλο πάρκο του νησιού, όπου λαμβάνουν χώρα οι καλοκαιρινές γιορτές και εκδηλώσεις.
Εδώ είναι και το κέντρο του λιμανιού, που τις απογευματινές ώρες γεμίζει με κόσμο. Μετά από το πάρκο, ξεκινούν τα φαρδιά λιθόστρωτα σκαλοπάτια που ανηφορίζουν προς την επιβλητική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Μεγάλη σε όγκο, με τον γαλάζιο τρούλο της και τα δυο ψηλά καμπαναριά της, να δεσπόζουν πάνω από το λιμάνι. Από τον περίβολό της, η θέα προς το λιμάνι και την είσοδο του μεγάλου όρμου είναι εξαιρετική. Πίσω από την εκκλησία βρίσκεται η μικρή κεντρική πλατεία του χωριού. Ένα από τα πιο γραφικά σημεία των Λειψών, με δυο καφενεδάκια στη σειρά που συγκεντρώνουν αρκετούς επισκέπτες. Τόπος εκκίνησης, για μια βόλτα στα στενά σοκάκια του χωριού, ανάμεσα από τα λευκά σπιτάκια με τα μπλε πορτοπαράθυρα.
Στο Μακρονήσι
Το μεσημέρι πήραμε τα φουσκωτά και κατευθυνθήκαμε στις νησίδες που βρίσκονται νότια από το λιμάνι. Είναι ένα μικρό σύμπλεγμα από έξι μικρά νησάκια, που χωρίζονται μεταξύ τους με στενούς διαύλους. Την παράσταση κλέβει βέβαια το Μακρονήσι, που αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα σημεία των Λειψών.
Είναι ένα βραχώδες και χαμηλό νησάκι, με πολύ ομαλή την βορινή πλευρά του, η οποία μετά από λίγα μέτρα διαδρομής, γκρεμίζεται απότομα δημιουργώντας επιβλητικούς κατακόρυφους σχηματισμούς στις νότιες ακτές. Μεγάλες σπηλιές και βράχοι που αναδύονται από τη θάλασσα, περιβάλλονται από καταπράσινα διαυγή νερά προσφέροντας ένα πολύ όμορφο θέαμα.
Το τοπίο γίνεται συναρπαστικότερο, αν αναρριχηθούμε για λίγο στα απότομα βράχια και ανέβουμε στην κορυφογραμμή της νησίδας. Στη μέση περίπου της νησίδας, πλάι από την πέτρινη καμάρα που είναι και ο εντυπωσιακότερος σχηματισμός της νότιας πλευράς, υπάρχει μια μικρού μήκους υποθαλάσσια στοά, που μπορούμε εύκολα να την περάσουμε με ένα καλό μακροβούτι. Βγαίνοντας στην επιφάνεια, θα βρεθούμε στη βορινή πλευρά, μέσα σε μια υπέροχη στρογγυλή φυσική πισίνα, που αποτελεί ένα πολύ όμορφο δημιούργημα της φύσης.
Μέχρι το ηλιοβασίλεμα ήμασταν αγκυροβολημένοι αρόδου, λίγα μέτρα πιο πέρα από τις θαλάσσιες σπηλιές, απολαμβάνοντας το μοναδικό τοπίο γύρω μας. Το βράδυ μάς βρήκε ξανά στο λιμάνι, σ΄ ένα μικρό ουζερί με φρέσκα θαλασσινά μεζεδάκια, να χαιρόμαστε μια καθαρά νησιώτικη ατμόσφαιρα.
Στον Πλατύ Γυαλό και τα Ασπρονήσια
Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στις νότιες και ανατολικές ακτές του νησιού, με τελικό προορισμό τον Πλατύ Γυαλό που βρίσκεται βορειοδυτικά, όπου είχαμε σκοπό να διανυκτερεύσουμε. Σ΄ αυτές τις ακτές βρίσκονται και οι περισσότερες παραλίες του νησιού, που προστατεύονται πολύ καλά από τους βοριάδες. Αφού κάναμε μια μικρή βόλτα στις όμορφες αμμουδιές της Λιεντού και του Κάμπου, που βρίσκονται μέσα στον όρμο που φιλοξενεί το λιμάνι, κατηφορίσαμε στο νοτιότερο κόλπο του νησιού. Περνώντας ανατολικά από τη νησίδα Λύρα που βρίσκεται στην είσοδό του, φτάσαμε στην παραλία της Κατσαδιάς, μια από τις δημοφιλέστερες αμμουδιές των Λειψών. Υπάρχει ένα μικρό ντοκάκι, όπου μπορούμε να δέσουμε και να πιούμε το καφεδάκι μας στο μπαράκι που βρίσκεται πλάι στο κύμα, μέσα σ΄ ένα μαγευτικό περιβάλλον. Μέσα στον ίδιο κόλπο, βρίσκονται και οι παραλίες Παπανδριά και Χοχλακούρα, όπου μπορούμε να διανυκτερεύσουμε με απόλυτη ασφάλεια.
Ανεβαίνοντας τις δυτικές ακτές του νησιού, συναντούμε τις πιο ερημικές και μεγάλες παραλίες Ξηρόκαμπος και Τουρκόμνημα, που είναι στρωμένες με βότσαλα. Αμέσως μετά, βρίσκεται το Μονοδέντρι, που αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια την αγαπημένη ακτή των γυμνιστών. Πρόκειται για μια μικρή λωρίδα στεριάς που εισχωρεί στη θάλασσα, και στρωμένη με μεγάλα βότσαλα καταλήγει σ΄ ένα μικρό και χαμηλό βράχο, όπου βρίσκεται ένα και μοναδικό δέντρο.
Από αυτό το σημείο, βάλαμε πλώρη για τα γειτονικά Ασπρονήσια, μια ανάσα από το βορειοανατολικό άκρο του νησιού. Είναι ένα εκπληκτικό μέρος, που συναγωνίζεται σε ομορφιά το Μακρονήσι, και σίγουρα δεν πρέπει να χάσουμε. Αν είμαστε τυχεροί και η θάλασσα είναι κάλμα, θα απολαύσουμε ένα μοναδικό θέαμα που μας παραπέμπει σε εξωτικά μέρη. Οι εντυπωσιακοί άσπροι βράχοι των δυο μικρών νησίδων, η μικρή παραλία με τα κατάλευκα βότσαλα και το ρηχό πέρασμα ανάμεσά τους, και κυρίως τα καταπληκτικά τυρκουάζ νερά, συνθέτουν ένα μαγευτικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς. Φουνταρισμένοι αρόδου, απολαύσαμε για αρκετές ώρες το κολύμπι μας στα υπέροχα νερά και το απόγευμα περιπλεύσαμε τις βορινές ακτές των Λειψών.
Μπαίναμε σιγά σιγά στον μεγάλο όρμο του Πλατύ Γυαλού, όπου ήταν προγραμματισμένη και η τελευταία διανυκτέρευσή μας στο νησί. Μια εκπληκτικής ομορφιάς φυσική πισίνα απλώνεται μέσα στον όρμο, με διάφανα τυρκουάζ ρηχά νερά, που αποτελεί χωρίς καμιά αμφιβολία μια από τις ωραιότερες θάλασσες ολόκληρου του Αιγαίου. Η αμμουδιά σε πολλά σημεία της, βγάζει μια καταπληκτική ροζ απόχρωση, που όμοιά της μόνο στο Ελαφονήσι της Κρήτης συναντούμε. Δέσαμε στην πρόχειρη ξύλινη πλωτή προβλήτα και βγήκαμε στο ταβερνάκι του Κώστα, που βρίσκεται στο άκρο της ερημικής αυτής ακτής. Με πολύ καλό φαγητό που το συνόδευε το εξαιρετικό λειψιώτικο κρασί, περάσαμε μια ακόμη υπέροχη βραδιά. Η αναχώρησή μας που ήταν προγραμματισμένη για το πρωί ματαιώθηκε για αργότερα. Δεν μπορούσαμε σε καμιά περίπτωση να αποχωριστούμε τα μαγικά νερά του Πλατύ Γυαλού, που μας κράτησαν κοντά τους μέχρι τις πρώτες απογευματινές ώρες. Φουνταρισμένοι αρόδου καταμεσής της παραλίας, περάσαμε μια από τις ομορφότερες μέρες μας, κολυμπώντας και ρεμβάζοντας για πολλές ώρες.
Μην έχοντας καμιά διάθεση να αναχωρήσουμε από τον όμορφο αυτόν τόπο, σηκώναμε αργά αργά την άγκυρα, ρίχνοντας αχόρταγα ακόμα, τις τελευταίες μας ματιές στα υπέροχα νερά.
Για όσους ταξιδεύουν
Το λιμάνι των Λειψών είναι πολύ μεγάλο για τα δεδομένα του νησιού, και σίγουρα θα βρούμε ελεύθερο χώρο για να δέσουμε, είτε στην πλωτή προβλήτα που βρίσκεται στο εξωτερικό κομμάτι του, είτε στην εσωτερική πλευρά της τσιμεντένιας προβλήτας. Εξαιρετικό όμως αγκυροβόλιο, ακόμα και για διανυκτέρευση, αποτελεί και ο όρμος της Κατσαδιάς, στο νότιο τμήμα του νησιού.
Για καύσιμα θα εξυπηρετηθούμε από το πρατήριο που βρίσκεται στη νότια πλευρά του λιμανιού και ανοίγει μετά τις δώδεκα το μεσημέρι, ενώ νερό θα προμηθευτούμε από την τσιμεντένια προβλήτα
Στους Λειψούς υπάρχουν τρία εκπληκτικά μέρη, τα οποία δεν πρέπει να χάσουμε. Τα απίθανα νερά του Πλατύ Γυαλού, τα Ασπρονήσια και τις θαλάσσιες σπηλιές στο Μακρονήσι.
Ιδιαίτερης προσοχής χρήζουν οι ξέρες, γύρω από τα Ασπρονήσια, ανάμεσα στις νησίδες Πιλάφι και Σταυρί και κυρίως ολόκληρη η θαλάσσια περιοχή ανατολικά από την παραλία του Ξηρόκαμπου έως τη νησίδα Κουλούρα, που κρύβει πολύ επικίνδυνα αβαθή και υφάλους που δεν διακρίνονται εύκολα.
...keep Ribbing!
