Ο "κίνδυνος" της δορυφορικής ναυσιπλοΐας
Πετονιά στην προπέλα
Ο "κίνδυνος" της δορυφορικής ναυσιπλοΐας
Πετονιά στην προπέλα
Η υδατοπαγίδα του σκάφους
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε βρεθεί κάποια στιγμή στην ιδιαίτερα δυσάρεστη θέση να γυρίζουμε το κλειδί του κινητήρα και αυτός να αρνείται πεισματικά να πάρει μπροστά ή ακόμα χειρότερα, ενώ ταξιδεύουμε ξαφνικά να πέφτουν οι στροφές του και τελικά να σταματά να λειτουργεί.
Μία από τις συχνότερες αιτίες που οδηγούν στην παραπάνω κατάσταση είναι η παρουσία νερού στα καύσιμα.
Τι γίνεται όμως όταν το νερό περάσει ή περνά συνεχώς μέσα στον κινητήρα;
Σίγουρα οι μακροχρόνιες συνέπειες μπορεί να είναι πολύ σημαντικές όσον αφορά τη λειτουργία των αντλιών, των ψεκαστήρων καυσίμου (injectors) αλλά και του ίδιου του κινητήρα μας. Σημαντικότερο όμως όλων είναι η ασφάλειά μας στη θάλασσα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν ακινητοποιηθεί μεσοπέλαγα εξαιτίας της παρουσίας νερού στα καύσιμα. Τι γίνεται όμως όταν η κοντινότερη στεριά είναι πολύ μακριά και ο καιρός συνεχώς φορτώνει; Το μόνο σίγουρο είναι πως θα ξεκινήσει μια «οδύσσεια» για μας της οποίας το τέλος μόνο ευχάριστο δεν θα είναι.
Η καλύτερη λύση στο παραπάνω πρόβλημα είναι η πρόληψη. Βέβαια δεν υπάρχει σήμερα σκάφος χωρίς την παρουσία υδατοπαγίδας ανάμεσα στα ρεζερβουάρ και τον κινητήρα. Είναι όμως όλες οι υδατοπαγίδες ίδιες; Μας προστατεύουν όλες στον ίδιο βαθμό από την ανεπιθύμητη εισροή νερού στον κινητήρα; Η απάντηση είναι σαφώς αρνητική. Mια υδατοπαγίδα πρέπει απαραίτητα να έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
- Να είναι διάφανη και όχι μεταλλική ώστε να έχουμε τη δυνατότητα οπτικού ελέγχου στα καύσιμα
- Να μας προειδοποιεί άμεσα ακόμα και όταν ανιχνευθεί μικρή ποσότητα νερού στο εσωτερικό της ώστε να είμαστε ικανοί να το αδειάσουμε πριν αυτό προχωρήσει στον κινητήρα μας
Μια τέτοια υδατοπαγίδα είναι η «έξυπνη» υδατοπαγίδα S2-400 της WWS (Water Warning System) η οποία περιλαμβάνει:
- την κυρίως μονάδα με ενσωματωμένο ηλεκτρονικό κύκλωμα
- αισθητήρες για ανίχνευση νερο
- φωτισμό τύπου LED διπλής ένδειξης (πράσινο-κόκκινο) στο άνω μέρος της μονάδας
- ρακόρ εισαγωγής και εξαγωγής καυσίμου
- δύο βαλβίδες, μία για γρήγορη και εύκολη εξαγωγή του παγιδευμένου νερού και μία για εξαερισμό, υποβοηθώντας έτσι τη διαδικασία απομάκρυνσης του ανιχνευμένου νερού
- φίλτρο 100-micron, το οποίο δεν χρειάζεται να αλλάζουμε κάθε χρόνο παρά μόνο να καθαρίζεται
- την καλωδίωση και τον βομβητή ο οποίος θα ηχήσει όταν ανιχνευθεί νερό
Αρκεί μια μικρή ποσότητα νερού μέσα στην υδατοπαγίδα –περίπου 20% της χωρητικότητάς της- για να προκαλέσει την ενεργοποίηση του συστήματος. Αυτόματα, ο βομβητής ηχεί και η «πράσινη» LED ένδειξη γίνεται «κόκκινη».
Το μόνο που έχουμε τότε να κάνουμε είναι να σβήσουμε τον κινητήρα μας για μερικά λεπτά και έπειτα να ανοίξουμε τις βαλβίδες αποστράγγισης και εξαερισμού της υδατοπαγίδας μέχρι να απομακρυνθεί το ανεπιθύμητο νερό.
Αυτήν την υδατοπαγίδα είχαμε τοποθετήσει το 2004 όταν ξεκινήσαμε από τη Θεσσαλονίκη για να μεταφέρουμε την Ολυμπιακή σημαία στο Γιβραλτάρ. Σε ολόκληρο το ταξίδι, κατά το οποίο διανύσαμε 4.500νμ περίπου, μια φορά ήχησε ο βομβητής της. Βρισκόμασταν όμως ανάμεσα Σικελίας-Σαρδηνίας και η κοντινότερη στεριά ήταν στα 100νμ ενώ ετοιμαζόμασταν να περάσουμε μέσα από μια καταιγίδα που σχηματιζόταν μπροστά μας.
Ήταν αρκετή η εκκένωσή της, τρεις φορές για τα επόμενα πέντε μίλια, για να συνεχίσουμε χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα την πορεία μας.
Έχουν περάσει 11 ολόκληρα χρόνια από τότε και η υδατοπαγίδα βρίσκεται ακόμα στο σκάφος, χωρίς καμία απολύτως φθορά.
Χωρίς να χρειάζεται αλλαγή φίλτρου και δίχως έξοδα συντήρησης. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τη διατηρούμε σε καλή κατάσταση καθαρίζοντας το φίλτρο της και γρασάροντας κάθε χρόνο το σπείρωμα των βαλβίδων εξαερισμού και αποστράγγισής της, προστατεύοντάς το από τα άλατα και τη διάβρωση.